شاید در آینده یک دورهی چهل روزهی دیگر هم داشتم و آن
موقع با برنامهتر پیش رفتم. به هر حال از آنجا که 37 عدد اول است یک خط هم برایش
کافیست. در خانه اگر کس است همین یک خط بس است، یا خطی بنوشتیم و شد ایامی چند.
باید وصیت کنم وقتی از دنیا رفتم مرا بالای یک کوه بی سر و صدا چال کنند. بادگیر باشد و ترجیحا در سایهی یک صخره باشد قبرم. صخرهاش بزرگ نباشد تا از افتادنش نترسم و هر روز صبح یک چوپان از آنجا رد شود تا حساب روزهای مردنم دستم باشد.